Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego – komentarz diakonii liturgicznej – cz. 3

Diakonia Liturgiczna po raz kolejny dzieli się rozważaniami dokumentu, który stanowi jedną z podstaw wiedzy liturgicznej. Tym dokumentem jest OWMR – czyli Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego.

W rozdziale trzecim OWMR Kościół poucza, że podczas Eucharystii wierni „tworzą świętą społeczność, lud nabyty przez Boga i królewskie kapłaństwo, aby dziękować Bogu, składać w ofierze niepokalaną Hostię, nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, i uczyć się ofiarowania samych siebie”. Powinni tworzyć jedno ciało, czy to w trakcie słuchania Słowa Bożego czy udziału w modlitwach i śpiewie, co pięknie pokazuje jedność postawy i gestów.

Oprócz tego w tym rozdziale Kościół instruuje czytających odnośnie podziału funkcji, czy to ze względu na święcenia, czy pełnionych posług. Podkreśla przy tym wartość nawet tych, które zwykło się pomijać, jak służba ładu, czy zbieranie ofiar.

Warto przy tym podkreślić (zwłaszcza w świetle niedawnych zmian papieża Franciszka) posługi akolitatu i lektoratu. Osoby do nich wyznaczone otrzymują specjalne błogosławieństwo oraz są powołane do dawania świadectwa wiary i służby nie tylko podczas Eucharystii, ale także poza nią.